JOTA

Jamboree On The Air (JOTA) είναι ένα παγκόσμιο γεγονός του προσκοπισμού , όπου πρόσκοποι σε όλο τον κόσμο έρχονται σε επαφή μεταξύ τους μέσω ασυρμάτων κάθε τρίτο  Σαββατοκύριακο του Οκτωβρίου. Το JOTA πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1957 και σήμερα το JOTA έχει γίνει ένα από τα μεγαλύτερα γεγονότα του προσκοπισμού.

Αυτό έγινε και στο Σύστημα μας στις 16 Οκτωβρίου 2010. Με την βοήθεια ραδιοερασιτέχνης που κλείθηκε να μας βοηθήσει τον οποίο και ευχαριστούμε, μας έγινε ενημέρωση για τον τρόπο λειτουργίας των ασυρμάτων και ακολούθως μιλήσαμε με το 23^ο Σύστημα Ναυτοπροσκόπων Λάρνακας και ακολούθως με το 298^ο Σύστημα Ναυτοπροσκόπων Λάρνακας.

Το συγκεκριμένο γεγονός  του να στηθεί κανονικός σταθμός για ασύρματο όπου μπορούσαμε να μιλήσουμε με άλλους προσκόπους από Κύπρο έχει να εφαρμοστεί πάνω από 15 χρόνια στο Σύστημα μας.

Σαν εμπειρία νομίζω θα μείνει αξέχαστη και ελπίζω να προβούμε σε περισσότερες τέτοιες δράσεις.

ΔΟΚΙΜΟΣ ΑΝΙΧΝΕΥΤΗΣ  ΣΤΕΛΙΟΣ ΓΕΩΡΓΟΥΔΗΣ

ΟΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΝΙΧΝΕΥΤΩΝ

Στις 18 του Σεπτέμβρη 10 εμείς ζήσαμε την εμπειρία της ανάβασης από προσκόπους σε ανιχνευτές. Για μας ήταν κάτι το απρόσμενο μιας και πιστεύαμε πώς θα προσαρμοζόμασταν δύσκολα. Στην αρχή δεν θέλαμε να αφήσουμε όσα ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια και όσα κτίσαμε με τον καιρό. Μάθαμε τόσα πολλά που η ιδέα να αφήσουμε την Ομάδα των Προσκόπων μας ήταν κάτι το απίστευτο.

Κατά την τελετή Ανάβασης όλοι είχαμε άγχος για το τι θα ακολουθούσε. Ευτυχώς μας υποδέκτηκε με την κατάλληλη εγκαρδιότητα ο ΑΚΑ Βάσος Νικολάου. Μας είπε όσα έπρεπε να ξέρουμε για να έχουμε ένα καλό ξεκίνημα ως Δόκιμοι Ανιχνευτές.

ΑΠΟΧΕΡΑΙΤΙΣΜΟΣ  ΑΠΟ ΤΗΝ Α.Ο.Π.

ΥΠΟΔΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟΝ Α.Κ.Α.

ΑΝΑΒΑΣΗ ΣΤΗ Κ.Α.

Στις πρώτες συγκεντρώσεις ήταν παράξενο το ότι δεν ανήκαμε πλέον στους προσκόπους. Τους βλέπαμε να παίζουν παιχνίδια και να κάνουν διάφορες δραστηριότητες και σκεφτόμασταν πως και εμείς ως πριν λίγο καιρό ανήκαμε εκεί. Από την άλλη όμως βλέπαμε τους εαυτούς μας ως ανιχνευτές και αναρωτιόμασταν πως φτάσαμε ως εδώ και πόσο γρήγορα πέρασε ο καιρός αφού το να γίνουμε Ανιχνευτές ήταν κάτι το μακρινό και ακατόρθωτο.

Μετά από λίγο καιρό συνειδητοποιήσαμε πώς η κατάσταση στους ανιχνευτές ήταν χαλαρή. Πλέον μπορούμε να οργανώνουμε τις δικές μας δραστηριότητες και να ορίζουμε το δικό μας πρόγραμμα. Δεν έχουμε κάποιον να μας οργανώνει και μπορούμε να κάνουμε ότι θέλουμε αλλά φυσικά, σε λογικά πλαίσια. Φυσικά τον τελευταίο λόγο τον έχει ο Αρχηγός μας Αφού σε αυτόν πέφτει και όλοι η ευθύνη των πράξεων της Κοινότητας.

Κάτι που παρατήρησα εγώ σχετικά με την ανάβαση είναι ότι αναπτύχθηκε και δυνάμωσε η φιλία ανάμεσα μας αφού οι δραστηριότητες που έγιναν ως τώρα και ο χρόνος που περάσαμε μαζί μας έφερε πιο κοντά.

Τέλος, θα ήθελα να πω πως η ανάβαση ήταν μια από τις καλύτερες  εμπειρίες στην προσκοπική μας ζωή και πώς μας ωρίμασε (και με ωρίμασε προσωπικά ) ως προσκόπους αλλά και ως άτομα.

ΔΟΚΙΝΗ ΑΝΙΧΝΕΥΤΡΙΑ  ΑΝΤΡΙΑ ΠΑΥΛΟΥ